της Ειρήνης Γαζή
Σε μείζον θέμα ηχορύπανσης για τη Σύμη μπορούν να
χαρακτηριστούν οι αλεπάλληλες, μακράς διάρκειας κωδωνοκρουσίες των εκκλησιών,
που καλούν τους πιστούς στις λειτουργίες ή όπως ορίζει η παράδοση ενημερώνουν
για γεγονότα όπως βαφτίσεις, γάμους, κηδείες, μνημόσυνα.
Η πρακτική αυτή ενοχλεί πολύ κόσμο, που από σεβασμό ωστόσο
στο κοινό θρησκευτικό αίσθημα και στις παραδόσεις δεν αντιδράει. Είναι δε
τέτοια η ηχορύπανση που παράγουν οι καμπάνες των εκκλησιών τις πρωινές ώρες της
Κυριακής που πολλοί εργαζόμενοι περιμένουν να κοιμηθούν λίγο παραπάνω και να
ξεκουραστούν ή άλλες φορές σε ώρες κοινής ησυχίας, που απορεί κανείς αν αυτή η
κατάχρηση εκ μέρους των εκκλησιών ανταποδίδει το σεβασμό αυτό προς τους
πολίτες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η χτεσινή περίπτωση στην περιοχή
του Χωριού που για 45’ ολόκληρα λεπτά της ώρας
χτυπούσαν οι καμπάνες χωρίς
σταματημό και μάλιστα σε ώρες κοινής ησυχίας! Όσο για τα ντεσιμπέλ, οπωσδήποτε
πρέπει να υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά που ορίζει ο νόμος.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι από ιατρικής άποψης, η ηχορύπανση είναι νοσογόνα
και μπορεί να προκαλέσει σωματικές δυσλειτουργίες, όπως ταχυκαρδία, υπέρταση,
γαστρεντερικές ανωμαλίες ακόμη και χρόνια κόπωση. Σχετίζεται επίσης με
ψυχολογικές διαταραχές όπως αϋπνία, νευρικότητα, άγχος και κατάθλιψη. Ακόμη,
έχει επιπτώσεις στη μαθησιακή διαδικασία αφού προκαλεί διαταραχές λόγου και
επικοινωνίας. Ιδιαίτερα ευάλωτοι δε σε αυτή, θεωρούνται όσοι πάσχουν από
υπέρταση ή έχουν ψυχικά προβλήματα.
Το πρόβλημα βέβαια δεν υπάρχει μόνο στη Σύμη, αλλά σε όλη
την Ελλάδα – αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στο διαδίκτυο - και γι’αυτό το λόγο το καλοκαίρι του ‘11 το
Υπουργείο Περιβάλλοντος με νέα νομοθετική ρύθμιση έβαλε τέλος στη χρήση της
καμπάνας ως ρολογιού κατά τις ώρες κοινής ησυχίας και περιορισμό και έλεγχο της
έντασης με όριο στα ντεσιμπέλ των κωδωνοκρουσιών.
Επίσης, πολίτες έχουν κατά καιρούς προσφύγει στο Συνήγορο του Πολίτη και έχουν
δικαιωθεί.
Κατανοώντας ότι ηχορύπανση προκαλείται συχνά και από πολλές
διαφορετικές πηγές και είναι κάτι που χρειάζεται την υπομονή και την ανοχή όλων
μας, στο συγκεκριμένο ζήτημα με την απλή τήρηση της νομοθεσίας και τη λογική
χρήση, λύνεται το μεγαλύτερο μέρος τους προβλήματος και μένουν οι καμπάνες
πραγματικά να χτυπούν, δίνοντας μια γραφική νότα στην καθημερινότητα μας παράγοντας
μελωδία και όχι θόρυβο...
